Actie Kerkbalans gaat van start

In het weekeinde van 20 en 21 januari gaat de Actie Kerkbalans 2018 van start. In veel kerken wordt dan weer aandacht gevraagd voor de inkomsten van de parochies. Gelovigen wordt gevraagd om hun jaarlijkse bijdrage aan de plaatselijke kerk te betalen. Voor de parochies is dit een van de belangrijkste bronnen van inkomsten. 

In Baarn is zaterdag een landelijk startmoment dat vanaf 12.15 uur live op facebook wordt uitgezonden. Het programma wordt gepresenteerd door Leo Fijen en Joanne Bijleveld. Zij maken in een afwisselend programma onder meer de winnaars van de eerste Nationale Fotowedstrijd ‘Jouw Kerk in Beeld’ bekend. In de live uitzending wordt contact gelegd met verschillende kerken door heel Nederland, om zo alle lokale vrijwilligers te laten ervaren dat iedereen samen in actie komt voor Kerkbalans.  

“Ik vind het een enorme eer dat ik deze uitzending voor Actie Kerkbalans samen met presentatrice Joanne Bijleveld mag presenteren,” zegt KRO-coryfee Leo Fijen. “We maken er met elkaar een extra feestelijke start van. Het is zo belangrijk dat mensen bijdragen voor de plaatselijke kerken, die het bovendien meer dan waard zijn! Ik hoop op heel veel kijkers zaterdag 20 januari en een prachtig begin voor de Actie Kerkbalans als trending topic in 2018.”

Actie Kerkbalans is de verzamelnaam waaronder diverse christelijke kerkgenootschappen in januari/februari aandacht vragen voor de financiële positie van kerken. In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, zijn de kerken helemaal niet rijk. Parochies moeten al hun kosten betalen uit de vrijwillige bijdragen die ze van gelovigen krijgen via collectes, misintenties en de Gezinsbijdrage/Actie Kerkbalans. Plaatselijke kerken kunnen alleen blijven bestaan als voldoende parochianen blijven meebetalen. 

Viind meer informatie over Actie Kerkbalans op 

Facebook YouTube Twitter Fotowedstrijd

PDF download

"Geef mensen eigen verantwoordelijkheid"

Hij is bijna 60 jaar pastoraal actief en geldt als de éminence grise van de Limburgse dekens. Per 1 februari gaat de 83-jarige Mgr. Jos Schreurs met emeritaat. Hij stopt als deken van Schinnen en als administrator van zes parochies. Eerder legde hij al zijn taak als hoofdaalmoezenier van Sociale Werken neer. Komende zondag 21 januari neemt hij afscheid van de parochie. Vrijdag 26 januari is er een afscheidssymposium.  

Priester, deken, erekanunnik, kapelaan van de paus. Maar ook: bestuurder, netwerker en politicus. Kortom, een man met gezag binnen én buiten de kerk. Zo mag Mgr. Jos Schreurs zonder overdrijving worden omschreven. Hij was 40 jaar aalmoezenier van Sociale Werken, waarvan 25 jaar hoofdaalmoezenier. Hij zat in tal van besturen en was zelfs een tijdje senator. Daarnaast was Schreurs ook altijd pastoraal actief, waarvan de laatste kwart eeuw als deken van Schinnen en Geleen. 

In die hoedanigheid is hij tot aan zijn afscheid ook eindverantwoordelijke voor zes parochies in zijn dekenaat. “Pastoor ben ik vreemd genoeg nooit geweest,” vertelt hij lachend. “Ik ben in 1993 in Schinnen begonnen in een periode waarin we, net als nu, geen bisschop hadden. Later is het er nooit meer van gekomen om er een officiële pastoorsbenoeming van te maken. Maar voor het dagelijkse werk maakte dat helemaal niets uit.” 

Schreurs ontvangt in zijn indrukwekkende pastorie in Schinnen. Het 17e-eeuwse pand is ooit gebouwd voor een pastoor van adellijke afkomst. Zo’n woning maakt ook indruk op z’n bewoners. De huishoudster van Schreurs nam jarenlang de telefoon op met de woorden: “Met het huis van de deken.” Zelf zit de monseigneur het liefst in de kleine achterkamer, waar hij zijn gasten hartelijk ontvangt. Bij gelegenheid van zijn afscheid blikt Schreurs terug op de achterliggende 60 jaar, waarin hij zowel parochiewerk als dat van aalmoezenier van Sociale Werken deed, met de Oostelijke Mijnstreek als belangrijkste aandachtsgebied. 

Welk van de twee werkterreinen sprak u het meeste aan?
“Bij beide functies draait het uiteindelijk om persoonlijke contacten. Of het nu om de parochie gaat of om het aalmoezenierswerk, ik heb altijd geprobeerd om mensen bij elkaar te brengen. In de jaren zeventig en tachtig betekende dat vooral vanuit de kerk verbanden leggen met maatschappelijke organisaties en de overheid. Nu is het veel meer het activeren van de diaconale opdracht van de kerk: mensen in parochies bewust maken van hun eigen verantwoordelijkheid voor hun welzijn en dat van hun medemensen. Dat is precies het punt waar het werk van de aalmoezeniers en het basispastoraat samenkomen.”

Was dat sociale bewustzijn verdwenen dan?
“Ja. En dat heeft een heel lange voorgeschiedenis. Vóór de Tweede Wereldoorlog werden door mijn voorganger Dr. Poels allerlei organisaties opgezet voor maatschappelijke noden en gezondheidszorg. Die zijn later geprofessionaliseerd en dat ging gepaard met het aan de kant schuiven van vrijwilligers, waardoor de betrokkenheid van mensen minder werd. Vervolgens hebben die professionele organisaties allemaal hun katholieke identiteit afgelegd. Het resultaat was dat het welzijnswerk heel ver verwijderd raakte van het kerkelijk leven. Tegelijkertijd was de kerk in de jaren zeventig en tachtig vooral met interne kwesties bezig, waardoor sociale noden uit het zicht raakten. Heel beeldend heb ik dat meegemaakt tijdens een grote demonstratie van oud-mijnwerkers voor betere pensioenen aan het begin van de jaren tachtig. Helemaal aan het einde van de stoet liepen we met enkele priesters mee, terwijl we tien, twintig jaar daarvóór voorop zouden hebben gelopen. Maar diezelfde paradigmawisseling deed zich ook bij de vakbond voor. Bij die demonstratie boden de oud-mijnwerkers een petitie aan, aan de voorman van de FNV. Terwijl die vakbondsman aan de kant van de mijnwerkers had moeten staan, werd hij nu door z’n eigen mensen ter verantwoording geroepen. Het hele maatschappelijk middenveld is in die jaren op de kop gezet.”

Wat kon u daar als aalmoezenier aan doen?
“Onze middelen waren beperkt. Ik heb vooral veel met mensen gepraat. Ik heb avondenlang in cafés en in zaaltjes met mensen gesproken. Samenlevingsopbouw was toen de term. We probeerden mensen te mobiliseren en verantwoordelijkheid voor hun eigen leven te laten nemen. Maar dat was heel moeilijk als je bedenkt dat er in de Mijnstreek in die tijd gezinnen waren, waar soms wel drie generaties tegelijk werkeloos waren. Probeer mensen dan maar eens te motiveren.”

U refereert aan Dr. Henri Poels, de legendarische aalmoezenier van de mijnwerkers. Hij heeft heel werk verzet, maar er is achteraf ook wel kritiek gekomen dat de greep van de kerk op het leven van mensen te groot was. Moeten we nu constateren dat Poels fout bezig is geweest?
“De grote verdienste van Poels is dat hij voorkomen heeft dat Limburg geproletariseerd is. In andere industriegebieden in Europa is dat wel gebeurd en daar kampt men tot op de dag van vandaag met verpauperde steden en alle problemen die daarbij horen. Kijk maar naar Luik of Charleroi. Door het bouwen van mijnwerkerskoloniën in de vorm van tuindorpen en het creëren van een sociaal vangnet, is dat in Limburg niet gebeurd. Met dank aan Mgr. Poels. Maar toen hij na de oorlog de draad weer wilde oppakken, merkte hij al heel snel dat zijn tijd voorbij was. De omstandigheden waren veranderd. Hij is toen ook teruggetreden. Maar dat wil niet zeggen dat zijn werk verkeerd is geweest. Je kunt de situatie van het begin van de 20e eeuw niet beoordelen met de maatstaven van nu.”

Maar we bouwen nu wel voort op wat er in de vorige eeuw tot stand is gekomen en weer verdwenen. Wat merkte u daar als deken van in een regio met zowel dorpen als verstedelijkte gebieden? 
“Wat opvalt, is dat in een stad als Geleen de stadswijken onderling heel verschillend zijn. In de oude kern denken de mensen zoals in de omliggende dorpen. Maar in de voormalige mijnwerkerswijk Lindenheuvel is het gemeenschapsgevoel heel anders. Je kunt zeggen dat wat Poels ooit onder de vlag van parochies bij elkaar gebracht heeft, nu helemaal uit elkaar gevallen is. En het lukt ons als kerk helaas niet meer om daar een nieuwe bindende rol in te spelen.”

Dat is geen positief beeld.
“Ik zie zeker toekomst voor de kerk. Maar dan moeten we zo dicht mogelijk bij mensen blijven. Daarom sta ik ook helemaal achter het beleid dat bisschop Wiertz altijd gevoerd heeft, om de kerken in de wijken zolang mogelijk open te houden. Ik begrijp heel goed dat parochies moeten samenwerken en dat schaalvergroting nodig is. Maar dat kan alleen als er tegelijkertijd ook sprake is van schaalverkleining op een ander vlak, waardoor je toch heel direct contact houdt met de mensen in de wijk. Je kunt wel één gezamenlijk kerkbestuur voor een groot aantal parochies oprichten, maar dat heeft geen zin als er lokaal geen mensen meer zijn, die zich verantwoordelijk voelen voor hun eigen kerk en zich tegelijkertijd solidair verklaren met de buurparochie. In Nuth hebben we een model ontwikkeld, waarbij alle kerkbesturen apart vergaderen en de vicevoorzitters van elke parochie samen met mij bij elkaar komen. Dan ontstaat er enerzijds samenwerking en anderzijds blijft iedereen zich toch verantwoordelijk voelen voor z’n eigen kerk. Als er dan bij een parochie een keer een probleem is, zijn de andere ook bereid te helpen.”

U gaat nu stoppen. Het is goed geweest?
“Inderdaad.” Met een brede glimlach: “Als je het idee hebt dat je in sommige gremia hetzelfde probleem voor de derde keer voorbij ziet komen, is het tijd om te gaan.” Dan weer serieus: “Ik ben priester gewijd in de oude volkskerk. Die ging daarna volledig op de schop. Ik denk dat ik daardoor een weerbaarheid heb opgebouwd om met veranderingen om te gaan en het zo lang heb kunnen volhouden. Dat zou ook mijn advies aan jongere generaties zijn: durf veranderingen aan te pakken, maar zorg altijd dat je met iedereen in gesprek blijft. Neem je eigen verantwoordelijkheid, maar durf ook anderen verantwoordelijkheid te geven.”

Afscheidssymposium
Bij gelegenheid van zijn afscheid biedt het gemeentebestuur van  Schinnen deken Mgr. Jos Schreurs op vrijdag 26 januari een mini-symposium aan over het thema ‘Profit-People-Planet 2.0. Is er in onze tijd voldoende oog voor maatschappelijk ondernemen?' Sprekers zijn Jan Zuidam, voorzitter van de Limburgse Werkgeversorganisatie en oud vicevoorzitter van de Raad van Bestuur van DSM, oud-vakbondsbestuurder Henk van Rees en burgemeester Léon Frissen van Schinnen. 

Zondag 21 januari is om 10.00 uur de afscheidsviering in de Dionysiuskerk in Schinnen. 

PDF download

Nieuws uit het bisdom

Infobijeenkomsten meerjarenplannen

Aanmelden voor bijeenkomsten kerkbesturen kan nog

Kerken Schaesberg worden gesloten

Familieparochie, Eikske en Kakert aan eredienst onttrokken

Parochies Voerendaal officieel gefuseerd

Nieuw beleid bisdom

ANBI-gegevens tijdig actualiseren

Oproep aan parochies en kerkelijke instellingen

Vastenboodschap van administrator

Voor eerste zondag 40-dagentijd

Jubilea priesters en diakens in bisdom

Zij herdenken in 2018 hun wijdingsjaar

Abt Vasseur verzorgt bisdomretraite

Van 19 - 21 februari in Rolduc

Priesterwijding kapelaan Rajan in India

In Tamil Nadu

Overleden priesters in afgelopen weken

Overleden in het bisdom

Gebedsweek voor eenheid

De uitdrukking ‘Recht door zee’ wordt in het Nederlands vooral uitgelegd als eerlijk, recht op je doel af. Vaak is het ook synoniem voor brutaal of bot. Maar ‘recht door zee’ kan ook betekenen dat je rechtop blijft tussen woelige golven. En zo is de uitdrukking bedoeld in het thema voor de 'Week van gebed voor de eenheid tussen alle christenen', die van 18 tot en met 25 januari wordt gehouden.

Het thema verwijst naar het oude Bijbelverhaal, waarin God het volk Israël door de Rode Zee leidde, op weg naar het beloofde land. Na jaren van onderdrukking werd er recht gedaan aan wie hun geloof trouw waren gebleven. Gods rechterhand leidde hen eensgezind naar de vrijheid.

Op veel plaatsen in de wereld leven gelovige christenen letterlijk in woelige wateren, maar hun geloof houdt hen rechtop. Ze putten hoop en moed uit Gods rechterhand die hen de weg wijst: recht door zee. Als getuigen van deze gezamenlijke hoop werken en bidden kerken samen voor christenen uit de hele wereld.

De Week van gebed voor de eenheid is een internationaal oecumenisch initiatief, dat ondersteund wordt door de Wereldraad van Kerken en het Vaticaan.

Meer informatie

 

 

PDF download

Nieuws uit het bisdom 2

Televisiemissen vanuit Limburg in 2018

Basiliek Meerssen en Heiligdomsvaart Maastricht

Afscheid voorzitter Paredis Stichting

Sjra Spee heeft taken neergelegd

Twee bijeenkomsten Academie Rolduc

'God is verhuisd' en 'Theologie van het lichaam'

Nieuw boek over kloosters in Limburg

Frans Hoebens verzamelde honderden gegevens

Voorlopig geen nieuwe Naamlijst 2018

Adresboek 2018 verschijnt later

Reli-zoekrubriek: Vraag & Aanbod

Wie kan helpen?

Kerkelijke Documentatie 2017 verschenen

Over Jaar van Barmhartigheid

Katholiek dovenpastoraat vraagt aandacht

Speciale vieringen en bijeenkomsten voor doven

Programmering Katholiekleven 2018

Nieuwe podsasts over geloof en jongeren

Vastenactie dit jaar voor Zambia

Het voorbeeldproject tijdens de Bisschoppelijke Vastenactie is dit jaar de armoedebestrijding in Mbala in Zambia. De opbrengst gaat met name naar het werk van de zusters van de Heilige Harten van Jezus en Maria. Zij zetten zich in dit Afrikaanse land in voor onderwijs en ziekenzorg en de zorg voor gehandicapte kinderen.

De zusters zijn vooral actief in de opvang van slachtoffers van HIV/Aids. De Bisschoppelijke Vastenactie wil samen met parochies, MOV-groepen en scholen de zusters helpen om zo’n 300 hiv-positieve mannen en vrouwen voor te bereiden op het starten van een eigen bedrijf. Ze ontvangen een training, waardoor ze binnen drie jaar in hun eigen levensonderhoud en dat van hun familie kunnen voorzien. In totaal kunnen door dit project meer dan vijftienduizend mensen in het bisdom Mpika-Mbala naar een betere toekomst worden begeleid.

De Vastenactie begint op Aswoensdag – 14 februari – en loopt door tot Pasen. In zo goed als alle parochies wordt hier aandacht aan besteed. Parochies die ondersteuning willen bij het opzetten en uitvoeren van een campagne voor Vastenactie kunnen contact opnemen met het Missiebureau van het bisdom: 0475-386880.

Missiebureau  

PDF download

Nieuws van de pastorale diensten

Huwelijksvoorbereidingsavonden in 2018

Centrum voor Huwelijk en Gezin

Aanmelden voor Vormelingendag

Christoffeldag op 14 april

Presentatie WJD-reis naar Panama

Jongerenbijeenkomst op Palmzondag

Agenda

18 t/m 25 januari

Week van gebed

Week van gebed voor de eenheid van alle christenen.
Meer info

20 januari t/m 3 februari

Actie Kerkbalans

Aandacht in alle parochies voor kerkbijdrage van parochianen.
Meer info

26 t/m 28 januari

Winterweekend jongeren

Activiteit voor jongeren bij zusters Birgittinessen in Weert.
Meer info 

Dinsdag 30 januari

Info-avond meerjarenplannen

Informatie-avond over meerjarenbeleidsplannen voor kerkbesturen van parochies uit Noord-Limburg in Sevenum. 
Aanmelden

 

Maandag 12 en dinsdag 13 februari

Carnaval

Kantoren bisdom gesloten.

Woensdag 14 februari

Aswoensdag

Uitdelen askruisjes in parochies
Start 40-dagentijd
Start Vastenactie
 

 

Donderdag 15 februari

Info-avond meerjarenplannen

Informatie-avond over meerjarenbeleidsplannen voor kerkbesturen van parochies uit Midden-Limburg in Heel.
Aanmelden

Zaterdag 17 februari

Infomiddag meerjarenplannen

Informatiemiddag over meerjarenbeleidsplannen voor kerkbesturen van parochies uit Zuid-Limburg in Kerkrade.
Aanmelden

-->